کسی نگفت از میان توفان ، چگونه آن شب گذشته بودی ؟
ز گردباد و تگرگ و باران ، چگونه آن شب گذشته بودی؟
کسی نگفت از میان آتش ، میان آن شعله های سرکش
بهانه در دل ، شراره در جان، چگونه آن شب گذشته بودی؟
نه رد پایی نه گرد راهی ، فقط تفنگی شکسته دیدم
تو بی نشان از کنار یاران، چگونه آن شب گذشته بودی؟
به بال سرخت که بسته بود آن نشان پرواز آسمان را ؟
بگو که از خط و خون یاران ، چگونه آن شب گذشته بودی؟
کسی نگفت از دل هیاهو، زخون و سنگر زموج و باران
تو بیقرار از نهیب توفان ، چگونه آن شب گذشته بودی؟
فقط شنیدم که بال خود را ، گشادی از این کرانه رفتی
کسی نگفت از فراز میدان ، چگونه آن شب گذشته بودی ؟
گرفتم از تو سراغ ، گفتند: گذشتی از شب ، شهاب گونه
و من به حیرت که با شهیدان ، چگونه آن شب گذشته بودی؟
شلمچه بود و نگاه تیزت ، که می گشودی به دیدبانی
چه گویم اما به شوق ایمان، چگونه آن شب گذشته بودی؟
چو ابر و باران ، ره تماشا ، گرفته بود اشک و خون چشمم
ندیدمت با لبان خندان ، چگونه آن شب گذشته بودی؟